Nazywali ją wiosna

Nazywali ją wiosna

lubiła deszcz

kochała ją rosa

w kwiatach pieściła stopy

Lech Kamiński

Nazywała się Wiosna

( z internetu )

Nazywała się Wiosna
tańczyła wśród kwiatów
drobnym deszczem płakała
kazała grać świerszczom
cały świat zazieleniła
 pola  drzewa  krzewy

i odeszła
po cichu
nie wiadomo kiedy

 cichuteńko - jak wiosna.

Lech Kamiński

Wiosna

( z internetu )

Wiosna

( żarcik )

miauczy kotek szczeka piesek ptaszek kwili

pani zima strasznym zimnem śniegiem straszy

cichutko proszą odejdź zimo

przybądź wiosno niech już kwiaty znów zakwitną

niech już kwiatem ubiorą się drzewa

skowronek uraczy nas pieśnią radosną

trawy pochwalą się soczyste zielenią

pszczółki miodowe swe loty zaczną

smuciły się okropnie zwierzaki

aż zima poszła sobie gdzieś daleko przez krzaki

przyszła wiosna w kwiecistej sukience

a z nią cieplutkie utęsknione słońce

trawkę i ziemię ogrzało wspaniale

zakwitły krokusy fiołki i konwalie

drzewa pokryły się cudownym kwieciem

uwiodły nas pierwszymi listkami zielenią

i tak zaczęła się na świcie wiosna

jak panna młoda w sukni ślubnej

piękna i radosna

Lech Kamiński

Moja przyjaciółko

Moja przyjaciółko

Dzięki za to ze jesteś

moje humory znosisz

pocieszysz gdy świat się wali

bądź ze mną chodź w oddali

Miło gdy poranne dzień dobry

i o zdrowie mnie pytasz

jesteś choć okropna szybka

broni mi twego oddechu

Wiem że gdzieś daleko

po szybkich łączach internetu

jesteś - moja przyjaciółko

wiem że ty - zawsze

W dzień widzimy to samo słonce

nocą taki sam księżyc z gwiazdami

myślą przy tobie jestem

piszę wiersze – z myślą do ciebie

Daleko i blisko zarazem

mógłbym objąć cię rękoma

ucałować usta gorące

ale okropna szyba ekranu

schładza bezdusznie moje serce

Lech Kamiński

( dedykowany Hani Kurowskiej )

( z internetu )

Dziś ŚWIATOWY DZIEŃ POEZJI ustanowiony przez UNESCO w 1999 roku, wszystkim poetkom i poetom życzę weny twórczej.

"Robotnik z Radomia"

Nie wiem, co to poezja,
nie wiem, po co i na co,
wiem, że czasami ludzie
czytają wiersze i płaczą,
a potem sami piszą,
mozolnie i nieudolnie

by od dławiącej ciszy
łkające serce uwolnić.
A kiedy synka stracił
pewien robociarz z Radomia,
o wierszu pomyślał z płaczem
i list napisał do mnie:
"Chłopczyk był śliczny jak róża,
dobre, kochane dziecko...
Wierszyk niech będzie nieduży,
nie religijny- świecki..."
Nie wiem, co to poezja,
jest w niej coś z laski Mojżesza:
strumień dobędzie ze skały,
umie zabijać i wskrzeszać.

Władysław Broniewski

 

Motyl

( z internetu )

Motyl

widziałem motyla
na kwiecie mlecza usiadł
rozłożył skrzydła kolorowe

wiosenny nadszedł czas

Lech Kamiński

Sznur korali

Sznur korali

aleją wspomnień zasłoną czasów

gdy życie nasze biegło ścieżką prostą

powiedziałaś - kocham

zaczęło się życie – we dwoje

ślub z rozmachem wojskowy

dowódca użyczył wołgę

wesele w zielonym kolorze

kolorze życia i nadziei

pozostał album zdjęć

urodził się syn

ważny bo pierworodny

pierwsze mieszkanie skromne

gołe ściany i garstka przyjaciół

wywędrowałem nad morze

rzucił mnie żołnierski los

tam zapuściłem korzenie

w mieście gdzie żyję od lat

urodził się drugi syn

mimo zwykłych problemów

to chłopaki na schwał

wraz z żoną na skraju życia

w miejscu gdzie nas przyniósł los

czas paskudnych chorób

wnuczkami ubarwiony

kwiatami najpiękniejszych serc

Lech Kamiński

Żona

Żona

mam dosyć dmuchania w moje ucho nocą

mam dosyć słuchania że boli cię głowa

mam dosyć narzekań że jestem zmęczona

mam dosyć błagania i nieprzespanych nocy

przynosiłem ci kwiaty mówiłaś - po co

chodziłem do kina z niezadowoleniem pod pachą

cóż ci miałem mówić że nie sypiam w nocy

znalazłem inną dla niej wszystko piękne

stół zastawiony dla mnie - jej królowi

w kącie cichuteńko grała muzyka

przytuliła się do mnie

za wszystko wdzięcznie dziękowała

dzięki za miłe słowa

przynosiłem jej kwiaty najpiękniejsze róże

dzwoniłem dwa razy ścierałem kurze

było mi jak w raju myślałem o szczęściu

ale spasowałem

w domu są dzieci

Lech Kamiński

( zaznaczam, proszę nie łączyć go z moją osobą )

Ślimak

( z internetu )

Ślimak

Ślimak, ślimak, pokaz rogi
a ja rogów nie pokażę
bo na patyk sobie włażę
przyjacielu drogi

ślimak, ślimak, po co rogi masz
to nie rogi tylko oczy
idę sobie, patrzę sobie
już pół drogi mam

Ślimak, ślimak po co skorupę masz
to nie skorupa, ale domek
noszę po to by skowronek
nie mógł mnie zjeść

a ma chęć

Lech Kamiński

To nic

( z internetu )

To nic

ciało ból ściska

trzeba iść  gdzie jeszcze słońce 

dwaj bracia na życie całe

on mnie wybrał 

pytać nie raczył

biała pani pełna uroku

uśmiecha się do mnie niewinnie

do tańca prosi 

tańca życia

jak jej odmówić 

nie umiem

rdza  zjadła mój karabin 

choroba gryzie moje kości

pozostała postawa żołnierska 

to nic że boli 

uśmiech na twarzy

Lech Kamiński

Nie chcę już śnieżnej bieli

( z internetu )

Nie chcę już śnieżnej bieli

świat bez kolorów ponury

ucieszył mnie przebiśnieg pod oknem

zwiastun nadziei i wiosny

Lech Kamiński

Morze

( z internetu )

Morze

na tle błękitnego nieba

morze zachwyca wodami w zieleni

drobne obłoczki wróżą spokój

lecz nie jest on morza domeną

na prawo czai się fala

nie widać jej siły

wiatr jej swojej udzieli

załamie się uderzy porwie

wszystko co jej się należy

plażę od wieków fala zalewa

niszczy co zbudował człowiek

wali gromem sto miechów

kruszy obuchem - na piasek

morze kusi kolorami wieloma

obiecuje przygodę

oczy mami złotą plażą

za brak szacunku karze surowo

czasem - życiem

kocham wody szalone

przepełnione tęsknotą za nieznanym

ptaki białe żebrzące za chlebem

piasek na błysk słońcem wyzłocony

Lech Kamiński