Anioł

Anioł

Zobaczyłem Anioła 

sfrunął od chmur

zwinął  skrzydła

na ławce przysiadł 

tuż przy nas

Wokół kobierzec rzucił

pełen kwiatów i ziół

na drzewa zielenią sypnął 

boskim zapachem nasycił kwiaty  

przysiadł na ławeczce 

miał czas...

Dzieciom porozdawał uśmiechy 

kłopoty zabrał od mam 

zadowolenie z pracy dał ojcom

księżom wiary cały wór 

Nam podarował słowa ciepłe

prosto z poświaty gwiazd 

melodią snów zaklęte

cichutko w sercach gra

Później - gdy skończył zadanie 

odfrunął do swoich chmur

zostawił mi pióro szczerozłote

czystej poezji smak

Nim zacząłem pisać wiersze 

wychodziły mi nijak 

lecz kiedy piszę sercem 

na Parnas wiedzie szlak 

Z weną idę pod rękę

piszę wiersz - Aniele Mój 

choć czasem trwam w udręce 

rozdartej biednej duszy mej 

Lech Kamiński 

Kolekcjonuję uśmiechy

Kolekcjonuję uśmiechy

Najpiękniejsze - matki do tulącego się dziecka

i wzajemny dziecka do matki

 starszej pani z podwórka

dziewczyny gdy ustąpi mi miejsca

służbowy - pani w okienku

fałszywy - pana przewodniczącego i innych

pełen współczucia - pielęgniarki 

gdy się schyla ból ukrócić

wesoły - wnuczki na powitanie dziadka

Uśmiechów życzę ci dzisiaj

I o nie proszę

Lech Kamiński 

Jestem

Jestem

...przy tobie wierszem 

jestem wiatrem i słońcem 

zawsze i wszędzie 

...jestem

i wtedy gdy targam twoje włosy 

i policzki głaszczę 

nawet wtedy gdy obmywasz ciało 

wtedy też  jestem - ciepłem

i gdy sukienkę gniotę 

jak urwis wiatr

zawsze przy tobie

...jestem 

Lech Kamiński 

Na zarozumiałych

( http://krzysztofzyngiel.com/wp-content/uploads/2015/07/plonace_miasto.jpg )

Na zarozumiałych

Rozlały się morza gniewu

zarozumiałości wyrosła zapora 

a na dworze ciepła jesień

wybarwiła się w pięknych kolorach

Mimo ze serca gorące

złotymi nićmi związane

paskudny potwór arogancji

piękną jesień w czerń ponurą zamienia

Grają surmy wojenne

kogo kto bardziej oczerni

rozstrzygnięcia być nie może

tylko płacz i łzy do poduszki

Zła duma popsuła wszystko

zarozumiałość pod obłoki urosła

patrzy z góry na drugiego człowieka

wskazuje mu miejsce 

i ma być spokój

Serca przecież takie same

w jednym biją rytmie poezji

ambicją nie napisze się wierszy

pustką jest zarozumiałość dla nich 

Motto 

Wiersze pisać warto choćby dla jednego czytelnika

Lech Kamiński 

Łuny pamięci

Łuny pamięci

Raz w roku wśród szelestu liści

zaludniają się w tłoku cmentarze

galopadą barw kwiatów poprzetykane

kawalkadą świateł

Łuny biją wysoko do świątecznego nieba

by obudzić tam - choć na chwilę

swoich rodzinnych zmarłych

o naszym życiu im opowiedzieć

Przy grobach ukochanych rodziny się zbierają

wspomnienia tłoczą cmentarne uliczki

że światłem zniczy udają się do góry

tutaj rodzino jesteś razem jak kiedyś

nasi zmarli uśmiechają się do nas miło

Są też groby historią wyścielone

czasem światełko przechodzień zapali

wspomni czas gdy życie nie było wartością

czas upodlenia i bohaterstwa olbrzymów

Tego dnia będzie mi smutno 

nie wiem czy na grobach rodziców światełko zapłonie

los porozrzucał nas daleko po świecie

pozostaje mi zaduma wraz z okropną tęsknotą 

Lech Kamiński

Jesień

( Józef Chełmoński, Babie lato (1875) )

Jesień

Dziś zobaczyłem babie lato

znak wczesnej jesieni 

sfrunęło z pajączkiem przez łąkę

iskrzyło się jedwabiem w dali

Dzisiaj

tysiącem gwiazd rozbłysły znicze

łuny znają drogę do nieba

by im odrobinkę ciepła

okruch naszego serca

że pamiętamy

Lech Kamiński 

Najważniejsze słowa

Najważniejsze słowa

Znam słowo które wypowiada matka 

gdy się schyla nad kołyską

Znam słowo które wypowiada dziewczyna 

gdy szklistym wzrokiem  z oddaniem 

patrzy w oczy chłopaka 

Znam słowo które zachwyca ciszą

pełne zrozumienia

gdy ciepło dłoni stygnie

i powiedziane zostało wszystko 

Lech Kamiński