Szpital

Szpital

( wiersz z książeczki Wierszy Szpitalnych ) 

Franek siedzi na łóżku

nie wstaje - bo  po co

w głowie u niego zawierucha

mówić nie umie - więc wyje

Wyje - gdy jest głodny

gdy go czasem zaboli

wtedy gdy chce pogadać

i nikt nie zwraca uwagi

Mam szpitalne trzydniówki

napatrzę się ludzkiego nieszczęścia

tu kroplówka tam nieprzytomny leży

krew przetaczają mu na okrągło

z łóżka już nie wstaje 

leży ciało a dusza 

puka właśnie do bram nieboskłonu

Zapachem nie do wytrzymania wita gangrena

nie chce się wierzyć że z człowieka

może wyjść tyle smrodu

nogi opuścił na podłogę

bandaże sięgają do kolan

trudno się dziwić chłopu

że na własnych  nogach 

chce maszerować do nieba 

Wiele dzieje się w oddziale

w czasie mych trzydniowych pobytów

wiec wybaczcie mi bardzo proszę 

że unikam widoku wraku człowieka

Lech Kamiński

( Ten wiersz czytała Pani Anna Dymna:  - )